วันชัย ตันติวิทยาพิทักษ์ บรรณาธิการบริหารนิตยสาร ‘สารคดี’ พาเราย้อนส่วนหนึ่งของความทรงจำกลับไปเมื่อ 20 กว่าปีก่อน ณ ที่ซึ่งตัวเขาได้ร่วมรับรู้ถึง ‘ภารกิจ’ โครงการอพยพสัตว์ป่าเขื่อนเชี่ยวหลาน ซึ่งเป็นโครงการอพยพสัตว์ป่าครั้งแรกของไทย และได้รู้จักชายผู้นี้
“เมื่อปี พ.ศ. 2529 มีโครงการอพยพสัตว์ป่าที่เขื่อนเชี่ยวหลาน เนื่องจากตอนนั้นรัฐบาลมีโครงการจะสร้างเขื่อนที่ จังหวัดสุราษฎร์ธานี ตอนนั้น เรากำลังจะพักกินข้าวกันกลางอ่างเก็บน้ำ เลยพายเรือไปที่ต้นไม้ใหญ่ที่ยืนต้นตาย เพื่อจะผูกเชือกยึดเรือเอาไว้ ซึ่งต้นไม้นั้นก็มีโพรงอยู่ แล้วเราก็สังเกตเห็นเงาอะไรดำๆ ปรากฏว่า มันคืองูจงอาง ตัวใหญ่ขนาด 2 เมตรกว่า พวกเราก็ตกใจกันมาก อันตรายมาก แต่เราก็โล่งใจเพราะงูมันกระโดดลงน้ำ ไม่ได้กระโดดลงเรือ”
ท่ามกลางความโล่งใจที่ สัตว์ร้ายผู้น่าเกรงกลัวในสายตาใครๆ ว่ายน้ำหนีไป แต่ชายคนหนึ่งกลับไม่ยอมให้มันขาดใจตายกลางอ่างเก็บน้ำที่กว้างใหญ่เกินกว่าแรงของมันจะพาตัวเองไปถึงฝั่ง
“คุณสืบบอกว่า ไม่ได้นะ ปล่อยมันไปไม่ได้ เราต้องไปช่วยชีวิตมัน เพราะงูมันอาจจะหมดแรงตายก่อน ว่ายน้ำไปไม่ถึงฝั่ง พวกเราก็เลยติดเครื่องเรือ แล่นไปใกล้ๆ แล้วก็เอาสวิงอันใหญ่ๆ ช้อนงูขึ้นมา ต้องช้อนกัน 2 ครั้งกว่าจะได้ตัว พอไว้ในเรือได้ แต่มันก็ยังอยู่ในตาข่ายสวิงนะ ทุกคนก็มองหน้ากันเลิ่กลั่ก ว่า ‘เฮ้ย! แล้วใครจะไปจับงูใส่กระสอบวะ’ ยังไม่ทันที่ใครจะคิดอะไร คุณสืบก็เดินไปที่ตาข่าย แล้วก็เอื้อมมือไปจับคองูขึ้นมา แล้วคุณสืบก็กดให้ปากงูกัดไว้กับกราบเรือ แล้วมันก็พ่นพิษออกมา นั่นเป็นครั้งแรกในชีวิตที่ผมได้เห็นพิษงูจงอาง สีเหมือนน้ำปัสสาวะ นองทั่วเรือเลย ตอนนั้นเรายังคิดกันว่า ถ้าโดนพิษมันเข้าไปคงตายกันแน่ๆ
“เมื่อคุณสืบจับงูใส่กระสอบเสร็จเรียบร้อย ผมก็เดินไปตบไหล่ ชื่นชม ‘โห พี่สืบ โคตรมืออาชีพเลยพี่’ แล้วคุณสืบก็เดินมาแตะไหล่ผม บอกว่า ‘จอบ (วันชัย) นี่ก็เป็นครั้งแรกในชีวิตพี่ที่จับงูจงอาง’ นั่นคือสิ่งที่แสดงให้เห็นว่า อะไรที่จะเป็นอันตรายกับลูกน้อง คุณสืบก็จะทำเอง เขาเป็นคนที่มีภาวะความเป็นผู้นำสูง แล้วก็มีความรับผิดชอบมาก”
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น