สาวหนุ่มวัย 20 ปลายๆ ลงไป อาจไม่รู้ด้วยซ้ำว่า สืบ นาคะเสถียร เป็นใคร จึงยิ่งไม่ต้องต่อความยาวสาวความยืดว่า วันนี้คือวันครบรอบการตาย 19 ปีของสืบ นาคะเสถียร
สังคมไทยสูญเสียข้าราชการกรมป่าไม้คนนี้ไปเมื่อวันที่ 1 กันยายน 2533 ในยุคนั้นที่กระแสการตัดไม้ทำลายป่ารุกรานรุนแรง พื้นที่ป่าลดวูบเหลือเพียง 18 เปอร์เซ็นต์ของพื้นที่ประเทศ พายุเกย์พัดพาไม้เถื่อนลงมาถล่มบ้านชาวบ้าน หนังสือแบบเรียนยังพร่ำสอนแบบเดิมๆ ว่าป่าถูกกทำลายเพราะการทำไร่เลื่อนลอย ฯลฯ
แล้วสืบ นาคะเสถียร ก็ยิงตัวตายกลางป่าห้วยขาแข้ง
มีคนบอกว่าคือการตายที่ก่อเกิดหลายสิ่งหลายอย่างตามมา กระแสการอนุรักษ์ป่าขยายตัวประหนึ่งแรงส่งจากลูกระเบิด มูลนิธิสืบนาคะเสถียรก่อเกิดขึ้นและดำรงอยู่ถึงปัจจุบัน ซึ่งแม้โดยขนาดองค์กรจะไม่ใช่องค์กรขนาดใหญ่ แต่ด้วยการทำงาน มูลนิธิฯ แห่งนี้กลับมีบทบาทสำคัญในการเคลื่อนไหวด้านการอนุรักษ์และเป็นฐานที่แข็งแรงให้แก่ชาวบ้านในภูมิภาคต่างๆ ที่ลุกขึ้นมาปกป้องทรัพยากรของตน
ศศิน เฉลิมลาภ เลขาธิการมูลนิธิฯ คนปัจจุบัน เคยพูดว่าสังคมไทยใช้สืบ นาคะเสถียร เปลืองเกินไปแล้ว
ใช่ที่ว่าความตายมีหน้าที่ในตัวมัน แต่ความตายที่ถูกฉวยใช้มานานเกือบ 20 ปี ความตายนั้นคงเหนื่อยล้าเต็มที เหนืออื่นใด ความตายนั้นจะยังคงเป็นที่จดจำอยู่อีกหรือไม่ เมื่อสังคมรอบข้างเปลี่ยนแปลงไปแล้วจากเมื่อ 19 ปีก่อน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น